این نوشتهٔ ملکوت را خواندم. مطمئن نیستم که خوب متوجه منظورش شده باشم. گفته: " زنان تا زمانی که بحث حقوق‌شان را از منظر و موضع حقوقی طرح نکنند و به شيوه‌ی نيم قرن گذشته و با ابزارهای انقلابی دنبال ايجاد تغيير باشند، حداکثر کاری که کرده‌اند ايجاد تنش و نزاع بيشتر است. راه استيفای حقوق در يک دعوا، متهم کردن و داغ ننگ زدن دايمی به طرف مقابل نيست: با اين شيوه هيچ وقت مشکل حل نمی‌شود."
چیزهایی را که نمی‌فهمم:
- طرح مسئله از موضع حقوقی یعنی چه؟ یعنی بروند دادگاه شکایت کنند؟ یا این که چی؟
- منظور ایشان از روش‌های انقلابی کدام روش‌ها است؟ چون فمینیسم اصولا حرکتی انقلابی نیست.
- آیا این که شیوه‌ای متعلق به نیم قرن پیش باشد دلیل بر این است که نادرست است؟
- تنش و نزاع را مدافع مظلوم ایجاد می‌کند یا ظالم؟
- آیا وقتی طرف مقابل متهم است، باید گوسفند برایش سر برید؟
